وبلاگی درباره دیدگاههای من درباره خداوند و قرآن و جهان و زندگی است. از زمانی که قرآن را به فارسی میخوانم کمی فهمیده ام خداوند چه می گوید.
بازدید امروز : 3
بازدید دیروز : 1
کل بازدید : 52834
کل یادداشتها ها : 12
بنام آن والا، آن با وفا، آن توانگر، آن بى نیاز، آن مهربان، آن پسندیده، آن پاکیزه، آن پدید آرنده، آن نیرومند، آن سرپرست
شب قدر شبی است که باید همگی آنرا قدر بدانیم و قدر آنرا بدانیم. شب قدر از هزار ماه ارزشمندتر است. یکی از کارهایی که بسیاری از ما در این شب می کنیم، خواندن دعای «جوشن کبیر» است. این دعا یکی از زیباترین دعاهاییست که من تا کنون دیدهام. زیباترین از جهتی که در آن نزدیک هزار نام و تعریف از خداوند بزرگ در آن گنجانیده شده است:
در این دعا نزدیک 100 بار از خداوند درخواست می کنیم که ما را از آتش دوزخ رهایی بخشد. آتشی که همه انسانها در آن خواهند افتاد و هر کسی که شایستگی آنرا داشته باشد از آن نجات و رهایی داده خواهد شد.
در اینجا من نکتهای را دیدم که بهتر دیدم در این یادداشت بصورت کوتاه به آن بپردازم:
باز هم پناه می بریم به خدا از بدی شیطان رانده شده.
بنام خدا
«مژده باد به آن بندگانی که به سخن [سخنان] گوش میدهند و بهترین آنرا پیروی می کنند. اینانند که خدا ایشان را هدایت نموده و اینان همان خردمندانند.» (سوره زمر: بخشی از آیه های 17 و 18)
درود بر همگی.
در همانگونه که پیش از این گفته بودم به این نکته می پردازم که بر اساس آیه های قرآن چرا قرآن به زبان عربی آمده است. اگر بررسی کنیم خواهیم دید در قرآن چندین بار آمده که قرآن به زبان عربی آمده است در این چند آیه خواهیم دید:
