«مژده باد به آن بندگانی که به سخن [سخنان] گوش میدهند و بهترین آنرا پیروی می کنند. اینانند که خدا ایشان را هدایت نموده و اینان همان خردمندانند.» (سوره زمر: بخشی از آیه های 17 و 18)

 درود بر همگی.
در دنباله سخنان پیشین درباره اینکه چرا قرآن به زبان عربی آمده است و با استفاده از دلایل قرآنی بار دیگر اشاره می کنم که اگر بررسی کنیم خواهیم دید در قرآن چندین بار آمده که قرآن به زبان عربی آمده است در این چند آیه خواهیم دید:
نحل: آیه 103، شعرا آیه 195، فصلت آیه 44 و همین طور: یوسف آیه 2، رعد آیه 37، ط آیه 113، زمر آیه 28، فصلت آیه 3، شوری آیه 7،زخرف آیه 3 و احقاف آیه 12 می باشند.

در جایی دیگر به طور کوتاه به بررسی سه آیه نخست پرداختم. در اینجا مطالب را ادامه می دهم و دو آیه دیگر را بررسی می کنم.
آیه دیگر که اشاره به زبان عربی در قرآن دارد آیه 2 سوره یوسف می باشد که می گوید:
ما آن را قرآنى عربى نازل کردیم باشد که بیندیشید (سوره یوسف آیه 2)
در اینجا نیز باید از خودمان بپرسیم حال که بنا بر آیه 4 سوره ابراهیم، که خداوند هر پیامبری را به زبان قوم خودش می فرستاد، آیا امکان دارد که آن پیامبر قرآنی را بیاورد و از مردمان بخواهد تا در آن بیاندیشند (همانگونه که در قرآن بارها و بارها از مردم خواسته شده تا اندیشه کنند) ولی قران به زبانی باشد که آنرا نفهمند؟ آیا می شود در چیزی اندیشید که آنرا نتوان فهمید و یا حتی خواند؟ آیا از مردم عرب زبان آن زمان می توان انتظار داشت در قرآنی بیندیشند که به زبانی دیگر باشد؟ همانگونه که از آنها نمی توان انتظار داشت که نمی توانسته اند و البته شدنی نیز نیست تا در قرآنی بیندیشند که به زبانی دیگر است ما چرا از خود نمی پرسیم که چرا داریم قرآن را به زبانی می خوانیم که نمی فهمیم؟ آیا ما میتوانیم قرآن را به عربی بخوانیم و باز در آن بیندیشیم؟ در چه چیز بیندیشیم ئقتی که اصلا نفهمیم خداوند چه چیز فرمود؟ آیا این بی احترامی به سخنان قرآن نیست؟ اگر سخنان خداوند را تنها روخوانی کنیم و در آن اندیشه نکنیم (که بماند)، آنرا حتی نفهمیم (فهمی ساده) آیا براستی کم اهمیت دادن به قرآن و خداوند نیست؟ چرا کمی بیشتر نمی اندیشیم؟ آیا خداوند خواسته است که ما تنها ثواب جمع کنیم؟ آنهم با روخوانی قرآن؟
آیا زمان آن نرسیده است که کمی بیشنر بیندیشیم؟ آیا براستی خواندن قرآن به زبانی که آنرا نمی فهمیم ثواب دارد؟ به نظر من بی احترامی به قرآن است و به خداوند بی همتا.
آیا در جای جای قرآن نیامده است که ما را به اندیشیدن در قرآن و آفریده های خداوند می کند؟ آیا زمانی که ما قرآن را به عربی می خوانیم و آنرا نمی فهمیم می توانیم در آن اندیشه کنیم؟ آیا اگر متن انگلیسی را به کسی بدهند که تنها روخوانی آنرا بلد است می توان از او خواست تا در آن بیندیشد؟
آیه دیگر آیه 113 سوره طه است: این گونه آن را [به صورت] قرآنى عربى نازل کردیم و در آن از انواع هشدارها سخن آوردیم شاید آنان راه تقوا در پیش گیرند یا [این کتاب] پندى تازه براى آنان بیاورد (113)
آیا اگر قرآن به زبانی دیگر برای مردم عرب زبان آن دوره آورده می شد، آنها می توانستند از هشدارهای آن بترسند و پند پذیر گردند؟ نه نمی شده است. باید به زبانی می بود که آنها درک کنند و بفهمند و چه چیز بهتر از زبان مادری آنها یعنی عربی؟ باید بسیته به شرایط زمانی و مکانی قرآن به عربی می آمده است.
از سویی دیگر همانگونه که می بینیم یکی از اهداف آوردن قرآن ترساندن و پند دادن به مردم است (بنا به همین آیه بالا) آیا کسی که قرآن را به زبانی بخواند که نداند چه می خواند می تواند از پندهای گرانبهای آن استفاده کند؟ آیا می تواند از هشدارهای قرآنی بترسد و کار خود را بهتر کند؟ من که فکر نمی کنم. چرا که نه هشداری دیده است و نه پندی را خوانده و یا شنیده است. به راستی که شاید همین ها باشند که قرآن از آنان با نام کران و کوران یاد می کند آنهایی که قرآن می خوانند ولی به راستی کور و کر هستند. نه پندی دیده و نه هشداری شنیده اند. نه راهنمایی را از سوی خدا فرا گرفته اند. (تنها امید دارند که خدا به آنها به خاطر خواندن قرآن ثواب خواهد داد!!! هر چند نفهمند که خداوند فرمود بنشین یا برخیز، بخور یا نخور، برو یا نرو، با کی بجنگ و با کی آرامش داشته باش).
یکی از اشکالات ما ایرانی ها این است که از قرآن فاصله گرفته ایم. خداوند می فرماید هر اندازه که می توانید قرآن بخوانید:
هر چه می توانید قرآن بخوانید (بخشی از آیه 20 سوره مزمل) ولی ما ایرانیها بهانه کرده ایم که قرآن سخت است و ما درک معانی آنرا نداریم!!! که سخنی بسیار یاوه و پوچ است. من در آینده در این باره به یاری خدا بسیار سخن خواهم گفت که قرآن را خداوند ساده آفریده است (سوره قمر آیه های 17، 22، 32، 40 و ...) تا قابل درک باشد و مردم آنرا بفهمند ولی ما بهانه می آوریم که ما نمی توانیم بفهمیم و باید حتما یک تفسیر کننده آنرا برای ما شرح دهد!!! که باوری باطل است.
بدرود.

در آینده باز به یاری خداوند خواهم گفت و خواهم نوشت.